Αφορμή για κείμενο αυτό μου έδωσε άλλο κείμενο το οποίο ο απορών και εξιστάμενος δημοσιεύει εδώ http://blessedcountry.blogspot.com/2007/11/blog-post_21.html
Το κείμενο αυτό ανεφέρετο σε συνέντευξη που έδωσε προ ημερών σε τηλεοπτικό σταθμό ο Συνήγορος του Καταναλωτή σχετικά με το νέο «αποικιακό» (και όχι «εδώδιμο» ευτυχώς!!) φρούτο των εισπρακτικών εταιρειών. «Αποικιακό» διότι ο θεσμός ξεκίνησε από την τέως (δυστυχώς) αποικία του Βρετανικού Στέμματος, νυν καλουμένη Η.Π.Α. Ο απορών καταγγέλλει ότι η αντίδραση του Συνηγόρου του Καταναλωτή κατά των εταιρειών αυτών προκαλείται εκ της μειώσεως της δικηγορικής ύλης που δημιουργεί η δράση των εταιρειών αυτών, αν κατάλαβα καλά! Και κατάλαβα καλά!
Ο αντίλογος τώρα!!
Την συνέντευξη δεν την είδα. Περιορίζομαι λοιπόν –και σχολιάζω- μόνον όσα διαβάζω στο σχολιαζόμενο κείμενο.
Η ιδιότης μου ως δικηγόρου μπορεί εύκολα να ερμηνευθεί ως προστασία της συντεχνίας. Δεν είναι, όμως, έτσι!
Οι εισπρακτικές εταιρίες δεν περιορίζουν την ύλη του δικηγορικού επαγγέλματος. (Μικρό, ελάχιστο θα ήταν το κακό αν αυτό συνέβαινε! Μάλλον θα ήταν και καλό!!). Κυρίως όμως απαγορεύουν εν τοις πράγμασι την άσκηση του βασικού συνταγματικού δικαιώματος των πολιτών προς δικαστική προστασία, θεσμό ο οποίος αναγνωρίζεται από όλα τα Συντάγματα του πολιτισμένου κόσμου, (και το δικό μας) αλλά και από την Σύμβαση της Ρώμης περί προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αποκλείουν, δηλαδή, με μεθόδους πιεστικές έως εκβιαστικές, πολλές φορές με απειλή ή/και συχνά χρήση βίας στον φερόμενο ως οφειλέτη την προσφυγή στα Δικαστήρια. Δικάζουν, καταδικάζουν και εκτελούν την απόφασή τους, χωρίς την μεσολάβηση των Δικαστηρίων, χωρίς γραφειοκρατικές καθυστερήσεις, (περιττά) έξοδα και εμπόδια!!
Η Δικαιοσύνη απεικονίζεται συνήθως να κρατά αφ’ ενός ζυγό και αφ’ ετέρου ξίφος. Ο ζυγός συμβολίζει την ακριβοδίκαιη διάγνωση του δικαίου (ή αδίκου) και το ξίφος την επιβολή του διαγνωσθέντος δικαίου. Και ενώ το μεν ξίφος συμβολίζει απλώς την αναγκαστική εκτέλεση των αποφάσεων, οι εισπρακτικές εταιρίες που υποκατέστησαν και τα δικαστήρια και τους δικηγόρους παρεννόησαν το σύμβολο και κυριολεκτούν!! Και μπορεί μεν να μην φθάνουν σε χρήση ξίφους (όπλου, άλλωστε, αναχρονιστικού και δύσχρηστου!!), δεν διστάζουν, όμως, να φθάσουν, χάριν μεγαλύτερης πειθούς (όταν η απειλή χρήσεως βίας δεν αρκεί) σε χρήση (αντί ξίφους) ξιφιδίου, στιλέτου, σιδηρογροθιάς ή/και πυροβόλου όπλου ή δυναμίτη ενίοτε για να επιβάλλουν αυτό που οι ίδιες και ο πελάτης τους θεωρούν ορθό και νόμιμο. (Έχω εντός των προσεχών ημερών δίκη επ’ ευκαιρίας επισκέψεως στα γραφεία εταιρείας πελάτου μου «φουσκωτών» προς είσπραξη μη δικαστικώς διαγνωσθείσης, δήθεν, οφειλής του!!..).
Οι δικηγόροι δεν μετέχουν κατά νόμο (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) στην διαδικασία της αναγκαστικής εκτελέσεως. Είναι αρμοδιότης των Δικαστικών Επιμελητών και των Συμβολαιογράφων.
Κατά τον Κώδικα Δεοντολογίας του Δ.Σ.Α. ο δικηγόρος οφείλει να συμπεριφέρεται με αξιοπρέπεια. Να αποφεύγει κάθε επικοινωνία απ’ ευθείας με τον αντίδικο όταν ο αντίδικος έχει αναθέσει την υπόθεσή του σε δικηγόρο. Να μην απευθύνει τηλεφωνήματα ή επιστολές με εκβιαστικό ή απειλητικό περιεχόμενο στον αντίδικό του. Επιτρέπεται μόνον να ανακοινώσει στον αντίδικο ότι του ανατέθηκε η άσκηση των νομίμων ενεργειών και να τον καλέσει να τακτοποιήσει, αν θέλει, εξώδικα την υπόθεση. Να σέβεται τον αντίδικό του και να του συμπεριφέρεται με ευγένεια. Να αποφεύγει προσβλητικές φράσεις και γενικά οξύτητα καθώς και κάθε υποτιμητική για τον αντίδικο ενέργεια. Δεν επιτρέπεται να προκαλεί υπερβολικές δαπάνες εις βάρος του αντιδίκου και δεν πρέπει να υπερβαίνει τα όρια που επιβάλλει ο ανθρωπισμός όταν επιχειρεί διάφορες πράξεις κατά του αντιδίκου του. Απαγορεύεται να παρευρίσκεται κατά την εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων (κατασχέσεις, πλειστηριασμούς, κλπ ) εκτός εάν είναι απαραίτητη η παρουσία του, αλλά και τότε μόνον κατόπιν αδείας του Δ.Σ.Α.
Οι δικηγόροι επικουρούν τους διαδίκους στα Δικαστήρια κατά την διάγνωση του δικαιώματός τους. Όχι και κατά την εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων, η οποία είναι έργο κυρίως των δικαστικών επιμελητών.
Τον πρώτο Κώδικα της Πολιτικής Δικονομίας στην Ελλάδα συνέταξε το 1835 ο L. Maurer (μέλος της Αντιβασιλείας του Όθωνος), Βαυαρός και ο πλέον διάσημος στην Ευρώπη (επομένως και παγκοσμίως) νομικός της εποχής του.
Στον Κώδικα αυτό (που ίσχυσε μέχρι το 1968) περιλαμβάνεται, κατά μίμηση των υφισταμένων τότε παλαιών δικονομικών νόμων και μεσαιωνικών καταλοίπων, ως μέσο εκτελέσεως των δικαστικών αποφάσεων και η «αποστολή μηνυτού». (Αυτό είναι γνωστό πλέον σε πολύ μικρό αριθμό σημερινών νομικών).
Τα μέσα εκτελέσεως είναι η κατάσχεση της κινητής και ακινήτου περιουσίας του οφειλέτου, η προσωπική κράτηση (η οποία πρακτικώς δεν υπάρχει) κλπ.
Ο θεσμός της «αποστολής μηνυτού» η οποία διετάσσετο μόνον υπό του Δικαστηρίου μετά την διάγνωση της απαιτήσεως με τελεσίδικη ή προσωρινώς εκτελεστή δικαστική απόφαση είχε ως εξής: Απεστέλλετο υπό του δικαιούχου πρόσωπο (ο καλούμενος «μηνυτής») στο σπίτι του οφειλέτου, όπου εδιαιτάτο, εσιτίζετο και εκοιμάτο δαπάναις του οφειλέτου και είχε ως μοναδική αποστολή να υπενθυμίζει συνεχώς στον οφειλέτη, την ανάγκη εξοφλήσεως της οφειλής του. Κάτι δηλ. σαν τον δούλο που είχε ως μοναδική αποστολή να θυμίζει στον Πέρση βασιλέα «Δέσποτα μέμνησο των Αθηναίων!» Εθεωρείτο και ήταν άκρως αποτελεσματικό μέτρο εκτελέσεως. Τον χρήσιμο αυτόν, πλην μεσαιωνικό θεσμό, κατήργησε ο εκσυγχρονιστής Υπουργός Δικαιοσύνης αείμνηστος Δημητρακόπουλος το 1912. Τον μεσαιωνικό αυτόν θεσμό αναβιώνουν σήμερα (και πολύ δριμύτερα μάλιστα) οι «εισπρακτικές εταιρίες», χωρίς, μάλιστα, δικαστική διάγνωση και δικαστική εντολή και χωρίς να περιορίζονται (λένε και κάνουν και άλλα πολλά!!) σε υπομνήσεις όπως «Δέσποτα μέμνησο των Αθηναίων» ή μάλλον «Δέσποτα μέμνησο του δανειστού σου»!!
Ότι οι εισπρακτικές εταιρίες έχουν -και θα έχουν συνεχώς και μεγαλύτερη- εμπορική επιτυχία δεν αμφιβάλλω.
Το λαμπρό παράδειγμα έχει δοθεί στην κοιτίδα του θεσμού, στις Η.Π.Α. όπου οι εταιρίες αυτές είτε ανήκουν συνήθως στην Mafia είτε εισπράττουν με άκρως αποτελεσματικά μέσα για λογαριασμό bookmakers, τοκογλύφων, κλπ.
Παγκοσμιοποίηση; Πρόσω ολοταχώς!!
Γιατί Κρατική και όχι Ιδιωτική Αστυνομία; (Οι μπράβοι ασφαλώς θα ήσαν αποτελεσματικώτεροι από την ΕΛΑΣ στα Ζωνιανά)!!.
Γιατί Εθνικός και όχι μισθοφορικός Στρατός;
Υ.Γ. 30/11/2007
Σήμερα είδα την γνωμοδότηση του Αναπ. Καθηγητού Νομικής Σ. Ψυχομάνη (ΝοΒ 2004 σελ. 216 επ.) με την οποία κρίνεται μη νόμιμη η σύσταση και η λειτουργία εισπρακτικών εταιρειών.
12 σχόλια:
Αυτές οι εταιρείες μου θυμίζουν τους κυνηγούς παρανόμων στην Αμερική!
Μου κινήσατε την περιέργεια. Θα ήθελα να ευρισκόμουν στην διαδικασία μαζί σας (στον χαροφύλακά σας να μην ενοχλώ !) για να παρακολουθήσω κάτι άκρως ενδιαφέρον! Επειδή πρώτη φορά ακούω, πως εμπλέκονται τα δικαστήρια, ενώ ακούω απο πολλούς πως έχουν προβλήματα με τις εισπρακτικές εταιρίες.
Μην σας κάνει εντύπωση, ζητούσα απο τον νονό μου και παρακολουθούσα κατά καιρούς "ενδιαφέρουσες" υποθέσεις πελατών του. Εύχομαι να έρθει η καλύτερη απόφαση για τον πελάτη σας. Χαιρετισμούς
@αθεόφοβος.
Μόνο που αυτές δεν κυνηγάνε πάντοτε παρανόμους.. Στρέφονται κατά δικαίων και αδίκων..
@άγριοκερασοζουζούνα.
Πρόκειται περί αστικής δίκης. Αν ενδιαφέρεσθε πάντως ευχαρίστως..
Για την δραστηριοποίηση τέτοιων "εταιρειών" στον ελληνικό χώρο είχα ακούσει από το 2000 ήδη. Φαντάζομαι ότι είναι παράνομες, χωρίς ρεκλάμα, εν πάσει περιπτώσει χωρίς να προδίδεται από την βιτρίνα τους το είδος της υπηρεσίας που προσφέρουν. Οπωσδήποτε είναι εξωφρενικό.
@UNIVERS
Μη φαντασθείτε εταιρείες με οργάνωση και τηλεφωνικά κέντρα κλπ. Συμμορίες φουσκωτών είναι οι περισσότερες από αυτές. Υπάρχουν και ωρισμένες ημινόμιμες; ημιπαράνομες; που έχουν αναθέσει σε ωρισμένους δικηγόρους (νεαρούς συνηθέστατα!!) να υπογράφουν έτοιμες επιστολές (δεν γνωρίζω άλλωστε και τίνος είναι οι υπογραφές) στις πρώτες επιστολές που στέλνουν στους οφειλέτες ή τους φερόμενους ως οφειλέτες.. Και αναλαμβάνουν την συνέχεια άλλα στελέχη τους με διαρκή ενοχλητικά τηλεφωνήματα στους χώρους εργασίας των οφειλετών (τους οποίους συνήθως απειλούν και κατευξευτελίζουν) και έπεται συνέχεια...
Ελπίζω ότι όταν βρείτε χρόνο να σχολιάσετε (όχι μόνον εσείς αλλά και όλοι οι αναγνώστες)την είδηση της TODAY ZAMAN που δημοσιεύω εδώ.
http://christosvardakas.blogspot.com/2007/11/blog-post_21.html
Κύριε Βαζάκα,
Διάβασα και τα δύο πόστ (το δικό σας και την παραπομπή), και κατάλαβα τα ακόλουθα - (παρακαλώ διορθώστε με άν κάνω λάθος).
Το τελευταίο καιρό παρουσιάστηκαν οι λεγόμενες «εισπρακτικές εταιρείες», οι οποίες χωρίς να τηρούν κανέναν κώδικα δεοντολογίας, παρακάμπτουν νομικές και άλλες γραφειοκρατικές διαδικασίες, και με μια ανάρμοστη απειλητική και ιδιαίτερα σκληρή συμπεριφορά, επικοινωνούν τον υποτειθέμενο οφειλέτη, και προσπαθούν να του αποσπάσουν χρήματα. Συνεχίζει το κείμενό σας με την περιγραφή της συμπεριφοράς αυτών των εταιρειών, κάτι που ομολογώ δεν γνώριζα, εντούτοις βρίσκω πολύ πληροφοριακό, και το πιστεύω (γνωρίζοντας μάλιστα τον ελληνικό χώρο).
Αναφέρει το κείμενο (και συμφωνώ) πως η εμφάνιση αυτών των εταιρειών εισάγει καινούργιες πρακτικές συμπεριφοράς στην Ελλάδα, μια και όπως λέει και ο «απορών και εξιστάμενος», με τη νέα μόδα «Τράπεζες, προκειμένου να εισπράξουν ληξιπρόθεσμες οφειλές από πολίτες, απευθύνονται σε ειδικευμένες εταιρείες είσπραξης.».
Ως προς τα νομικά, δεν γνωρίζω και δεν επιχειρηματολογώ υπέρ και κατά. Καταλάβαίνω όμως πως για τις οικονομικές οφειλές υπήρχε κάποια νομική διαδικασία που σήμερα παρακάμπτεται, και αυτό έχει πολλές ηθικές προεκτάσεις (είναι ηθικώς απαράδεκτο). Εαν αυτό είναι το ιστορικό, και το επιχείρημα, αν αυτή είναι η συμπεριφορά των εισπρακτικών εταιρειών, τότε θα συμφωνήσω και εγώ πως αυτό είναι νομικά και ηθικά απαράδεκτο.
Πάω τώρα στο σημείο που λέτε πώς «Το λαμπρό παράδειγμα έχει δοθεί στην κοιτίδα του θεσμού, στις Η.Π.Α. όπου οι εταιρίες αυτές είτε ανήκουν συνήθως στην Mafia είτε εισπράττουν με άκρως αποτελεσματικά μέσα για λογαριασμό bookmakers, τοκογλύφων, κλπ.». Εδώ θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω. Εαν αυτή είναι η εντύπωσή σας, φιλικά σας διαβεβαιώνω πως κάνετε λάθος.
Η συλλογή οφειλών της Μαφίας και των τοκογλύφων δεν είναι βέβαια το αντικείμενο της συζήτησης, ούτε και της επίσημης οικονομίας. Ο,τι και αν κάνει η Μαφία είναι παράνομο. Περιττή λοιπόν η συζήτηση περι αυτού.
Οι εταιρείες συλλογης οφειλών στην Αμερική, ονομάζονται Collection Agencies , και έχουν νομική υπόσταση, απόλυτα κατοχυρωμένη απο την επίσημη οικονομία και νομικό πλαίσιο. Είναι δηλαδή απόλυτα νόμιμες, δεν έχουν τίποτε να κάνουν με τη Μαφία, εχουν απαραβίαστο κώδικα δεοντολογίας, και δεν βρίζουν κανένα. Ναι, τηλεφωνούν στο σπίτι, είναι σκληροί, αλλα δεν βιαιοπραγούν. Αν ο υποτιθέμενος οφειλέτης στείλει ένα επίσημο γράμμα στη εταιρεία που τον κατηγορεί οτι οφείλει (ας πούμε Τράπεζα), λέγοντας πως δεν παραδέχεται την ύπαρξη οφειλής, τότε η Τράπεζα υποχρεούται νομικά να σταματήσει τη διαδικασία συλλογής οφειλής, και να πάει στο δικαστήριο.
Καμία ενέργεια συλλογής οφειλής δεν αρχίζει εαν ο υποτιθέμενος οφειλέτης δεν ειδοποιηθεί πρώτα (με συστημένο γράμμα), τουλάχιστον τρείς φορές. Οι διαδικασίες εισπράξεως αρχίζουν μόνον οταν ένας οργανισμός αποτύχει να εντοπίσει τον οφειλέτη. Απο τα εισπρακτικά, τα Collection Agencies κρατούν ενα ποσοστό (έτσι κάνουν το κέρδος τους). Φυσικά και η διαδικασία αυτή είναι πιο αποτελεσματική. Η ώρα αμοιβής ενός δικηγόρου στην Αμερική είναι τουλάχιστον 150 δολλάρια την ώρα. Φανταστείτε το κόστος αν όλες τις υποθέσεις τις ξεκινήσουν δικηγόροι. Αντιθέτως, τα Collection Agencies πληρώνονται με ποσοστα, το ρίσκο δικό τους.
Σωστά αναφέρετε πως η πρακτική αυτή έρχεται απο την Αμερική (θα αγνοήσω τον όρο «αποικιακό φρούτο» - αλλωστε όλες οι νομοθεσίες της Ελλάδος απο Αγγλία, Γαλλία και Γερμανία ήλθαν). Και όπως και σε άλλες περιπτώσεις, όταν ένα Αμερικανικό μέτρο έρχεται στην Ελλάδα, χάνει καθ’ οδόν και την αγγλοσαξωνική ηθική του, και αποκτά Βαλκανική υπόσταση. Δηλαδή θράσος, αλητεία, και πλήρη περιφρόνηση του νόμου, κάτι πολύ κοινό σαν πρότυπο συμπεριφοράς στην Ελλάδα.
Η σημερινή οικονομία και κοινωνία της Ελλάδος είναι ενα πολύ άσχημο κακέκτυπο των προηγμένων κρατών. Βγήκε η Ελλάδα στον σκληρό καπιταλισμό πολύ γρήγορα και έχει χάσει μέτρα και σταθμά. Επειδή οι «εισπρακτικές εταιρείες», λειτουργουν σαν μαφίες στην Ελλάδα, αυτό δεν σημαίνει πως έτσι λειτουργούν και στο εξωτερικό.
Δεν είμαι ασχετος με το θέμα. Γνωρίζω άτομα που έχουν ρίξει τεράστιες οικονομικές βόμβες. Τα Collection Agencies δεν μπόρεσαν ποτέ να τους αγγίξουν. Οταν δε κάποιος κηρύξει πτώχευση, η διαδικασία τελειώνει οριστικά.
Το ηθικό μέρος που θίγεται στο πόστ σας είναι πολύ καλό θέμα. Θα επανέλθω στο μέλλον.
Ευχαριστώ.
@lotuspublicus
Απαντώ, λόγω ελλείψεως χρόνου, συνοπτικώς και εν μέρει στο σχόλιό σας. Θα επανέλθω σε όσα ενδιαφέροντα μας πληροφορείτε.
Κατ΄ αρχή σήμερα το πρωί (Κυριακή) άκουσα στην τηλεόραση (επομένως ουδεμία βεβαιότης στην ακρίβεια της πληροφορίας) ότι μία από τις πολλές Αρχές (ίσως η Αρχή Προστασίας του Καταναλωτή ή η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, δεν γνωρίζω, δεν διευκρινίστηκε στην εκπομπή) έχουν απαγορεύσει προσφάτως την λειτουργία τέτοιων εταιρειών.
Περιορίζομαι στο σχόλιο αυτό να αναφερθώ στην λέξη "αποικιακό" που αντιλαμβάνομαι ότι σας επίκρανε. Νομίζω αδίκως. Η λέξη χρησιμοποιήθηκε σαν αντίστιξη στην λέξη "εδώδιμο" που χρησιμοποίησα. στο ίδιο κείμενο. Είναι γνωστή η έκφραση εδώδιμα και αποικιακά προϊόντα στα παλαιά παντοπωλεία. Η λέξη "εδώδιμα" σήμαινε τα τρόφιμα εκ του εσωτερικού και «αποικιακά» τα τρόφιμα που έφερναν από τις αποικίες. (Συνήθως τότε μπαχαρικά). Ήταν λοιπόν προσπάθεια να κάνω χιούμορ..
Για τον νομικό όμως πολιτισμό των Η.Π.Α. (όπως και όλοι σχεδόν οι Ευρωπαίοι νομικοί) διατηρώ ωρισμένες επιφυλάξεις. Και ακριβώς αυτό εννοούσα με την φράση «ο θεσμός ξεκίνησε από την τέως (δυστυχώς) αποικία του Βρετανικού Στέμματος, νυν καλουμένη Η.Π.Α.».. Ίσως αν οι ΗΠΑ είχαν παραμείνει αποικία της Μ. Βρετανίας (ίσως λέω) ο νομικός πολιτισμός τους (από ωρισμένης απόψεως) να ήταν καλλίτερος.. Αλλά και αυτό ως υπερβολή ήταν απόπειρα χιούμορ..
Πάντως και ο παλαιός (μεσαιωνικός) θεσμός στις Ευρωπαϊκές Νομοθεσίες της "αποστολής μηνυτού" -για τον οποίο γράφω στο αρχικό κείμενό μου- δεν απείχε και πολύ απ τις εισπρακτικές εταιρείες!!
Eπιχειρηματολογείτε σωστά κύριε Βαρδάκα, και δεν έχω λόγο να διαφωνήσω μαζί σας. Καλοπροαίρετα και τα δικά μου σχόλια. Δεν με πικράνατε καθόλου βέβαια, και αναγνωρίζω το χιούμορ σας!
Απλά ήθελα να πώ πως η συμπεριφορά των "εισπρακτικών εταιρειών" στην Ελλάδα, μοιάζει (βάσει του κειμένου σας), καουμποικότερη των αντιστοίχων αμερικανικών. Στην αμερική, οι εταιρείες αυτές δεν παρακάμπτουν το νόμο, και όπως προσπάθησα να πώ, υπάρχουν σαφέστατα νομικά σημεία έναρξης και συνέχισης της διαδικασίας συλλογής οφειλών.
Για την γενική ποιότητα του Αμερικανικού νομικού πολιτισμού σε σχέση με άλλα δίκαια (Βρετανία, Γαλλια, Γερμανία), δηλώνω άσχετος, και σας δίνω το βήμα. Θα ενδιαφερόμουν πολύ για τη γνώμη σας, την οποία σας διαβεβαιώ παίρνω πολύ στα σοβαρά.
Εχω και εγώ πολλές επιφυλάξεις για μεγάλα κομμάτια του αμερικανικού δικαίου, ειδικότερα στον ποινικό χώρο. Σε μερικά πράγματα, όπως στο τί συνιστά "έγκλημα", και στην νομική αντιμετώπιση του θέματος του αλκοόλ, μαλακών ναρκωτικών, κπλ, είμαι εντελώς αντίθετος με τη παρούσα νομοθεσία. Την θεωρώ εντελώς απαράδεκτη, και με τεράστιες αρνητικές κοινωνικές επιπτώσεις. Εχω μάλιστα ένα draft πόστ για το θέμα του αλκοόλ στις ΗΠΑ, η αντιμετώπιση του οποίου ειλικρινά με βγάζει απο τα ρούχα μου.
Πολύ ευχάριστη η συζήτηση μαζί σας. Φεύγω τώρα για μια απογευματινή πτήση. Θα κοιτώ τα σχόλιά σας.
Καλό απόγευμα:)
Είναι πάντως τύχη να υπάρχει ένας στην παρέα που μεταφέρει από πρώτο χέρι λεπτομέρειες σχετικά με διάφορες πτυχές ζωής στις ΗΠΑ.
@univers
Αναμφιβόλως! Και δεν μένουμε έτσι στα στερεότυπα κλισέ του τύπου.
Έχω την ετύπωση ότι κάπου στο Internet χάνονται σχόλιά μου.
Επαναλαμβάνω (με άλλα λόγια, που λένε...) μερικά:
Ιδού μία εισπρακτική εταρεία, θυγατρική Τράπεζας που δεν "δείχνει" να αποτελε΄ται από "φουσκωτούς": http://www.multicollection.gr/
Το πρόβλημα δεν είναι η νομιμότητα ή όχι της λειτουργίας των εταιρειών αυτών. Είναι το ότι ο (τάχα μου) Συνήγορος του Καταναλωτή βρήκε αυτό ως το σημαντικότερο πρόβλημα του καταναλωτή στη χώρα μας, ικανό να ον κάμει να βγει στα media για να το "προστατέψει"!
@Απορών και εξιστάμενος.
1ο. Δεν γνωρίζω όλα όσα είπε στην συγκεκριμένη εκπομπή ο Συνήγορος του καταναλωτή.
2ο Δεν γνωρίζω τι άλλες ενέργειες έχει κάνει Ο Συνήγορος του καταναλωτή για άλλα ζητήματα.
3ο Γιατί δεν ρωτάτε τον ίδιο με τι άλλο έχει ασχοληθεί;;
4ο Δεν είμαι συνήγορος του Συνήγορου του καταναλωτή!! Ούτε και ενδιαφέρομαι να γίνω..
Δημοσίευση σχολίου