ΧΡΙΣΤΟΣ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΣ

Εάν η οικογένεια του Χρ. Ζαχόπουλου συγκεντρώσει όλα όσα αυτές τις ημέρες χωρίς στοιχεία (ακόμη τουλάχιστον) λέγονται και γράφονται στις τηλεοράσεις, στα ραδιόφωνα, στον Τύπο, στις κομματικές ανακοινώσεις για οικονομικές του ατασθαλίες στην διαχείριση εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. (Η λάσπη πετιέται προς πάσα κατεύθυνση μπροστά στον ανεμιστήρα που λειτουργεί στο μέγιστο της ταχύτητας που έχει).

Εάν ο δικηγόρος που θα χειρισθεί για λογαριασμό τους την υπόθεση δεν υπολογίζει, ούτε και έχει λόγο να υπολογίζει, τα ΜΜΕ και τα κόμματα.

Τότε η οικογένεια Ζαχοπούλου θα γίνει από τις πλουσιότερες οικογένειες της Ελλάδος..

Εκτός εάν οι εναγόμενοι (Μ.Μ.Ε., δημοσιογράφοι, κόμματα) μπορέσουν να αποδείξουν (όπως τους υποχρεώνει ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας) πλήρως τους περί διαφθοράς του (ανοικτούς ή/και κεκαλυμμένους) ισχυρισμούς τους..

«ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΔΙΣ. ΕΥΡΩ ΜΕ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ..».

Στον σημερινό Κόσμο του Επενδυτή δημοσιεύεται «έρευνα» των Αιμιλίου Νέγκη και Χάρη Ντιριντάκη με τον ΄πηχυαίο αυτόν τίτλο στην 1^η σελίδα. Με υπέρτιτλο «Αποκάλυψη: Πως γίνεται το μεγάλο φαγοπότι στον χώρο της υγείας». Και με υπότιτλο «Αλλάζει χέρια κάτω από το τραπέζι το «μαύρο χρήμα».- Καπέλο 30% στις τιμές»

Στην 18^η σελ. που δημοσιεύεται η «έρευνα» οι εντυπωσιακών στοιχείων τίτλοι «Οι πηγές του «μαύρου» χρήματος στην αγορά των φαρμάκων». Και «Τα φαρμακεία των κλινικών και το καπέλο του 30%».

Η βασική καταγγελία είναι ότι οι ιδιωτικές κλινικές «καπελώνουν» τα φάρμακα κατά 30% εν σχέσει με την τιμή της χονδρικής. Εξ όσων γνωρίζω δεν υπάρχει ηλεκτρονική έκδοση της Εφημερίδας αυτής. Έτσι δεν μπορώ ώστε να παραπέμψω τον αναγνώστη.

Επειδή γνωρίζω το θέμα επ’ ευκαιρία υπό εξέλιξη δίκης στο Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινα σκόπιμο να γράψω λίγες λέξεις.

Κατ’ αρχήν διερωτώμαι εάν το δημοσίευμα είναι προϊόν μόνον λαϊκισμού ή συνδυαστικώς και λαϊκισμού και άγνοιας και ανοησίας!

Απάντηση βεβαίως εγώ δεν μπορώ να δώσω.

Δίνω όμως λίγα στοιχεία για να κριθεί το ζήτημα από τους έμφρονες αναγνώστες.

1. Οι Φαρμακοποιοί έχουν νόμιμο περιθώριο μικτού κέρδους επί της τιμής των φαρμάκων 35% επί της τιμής χονδρικής.
2. Με σειρά αγορανομικών διατάξεων αλλά και με τον Κώδικα Φαρμακευτικής Δεοντολογίας δεν επιτρέπονται εκπτώσεις επί της τιμής των φαρμάκων. (Μόνη εξαίρεση υπέρ του Δημοσίου).
3. Οι κλινικές μπορούν (μέχρι σήμερα) να αγοράζουν φάρμακα μόνον από τα Φαρμακεία και όχι από τις Φαρμακαποθήκες ή/και τους παραγωγούς ή εισαγωγείς ή συσκευαστές φαρμάκων. Οι κλινικές χρεώνουν τα φάρμακα (όχι 30% που γράφει η «έρευνα») αλλά 35% επί πλέον της τιμής χονδρικής. Τα δίνουν δηλ. στους ασθενείς στις τιμές που τα αγοράζουν από τα φαρμακεία!!.
4. Ο μοναδικός κατά νόμον φορολογικός συντελεστής κέρδους των Φαρμακοποιών είναι 9%. Όλοι βεβαίως αντιλαμβάνονται ότι για να δέχεται το Υπουργείο Οικονομικών αυτόν τον μικρό φορολογικό συντελεστή καθαρού κέρδους στην πραγματικότητα αυτός θα πρέπει είναι πολύ μικρότερος.
5. Με την πρόσφατη νομοθεσία (η ισχύς της οποίας αναστέλλεται με υπό δημοσίευση νόμο) οι άνω των 150 κλινών κλινικές υποχρεούνται να διατηρούν φαρμακείο εντός της κλινικής, μπορούν να αγοράζουν τα φάρμακα απ’ ευθείας από τις Φαρμακαποθήκες σε χονδρική τιμή και να χρεώνουν τους ασθενείς με προσαύξηση 5% επί της χονδρικής τιμής. Επαναλαμβάνω ότι τα Φαρμακεία χρεώνουν τα φάρμακα κατά 35% πλέον της τιμής χονδρικής (πλέον ΦΠΑ βεβαίως).
6. Και ερωτώνται, εν όψει αυτών, και οι στοιχειωδώς νοήμονες πως θα μπορέσουν οι κλινικές (που θα έχουν μεγάλο κόστος από την λειτουργία φαρμακείου) να «πουλάνε» τα φάρμακα στους ασθενείς τους με επιβάρυνση 5% μόνον επί της χονδρικής τιμής όταν στα φαρμακεία (που είναι χαμηλού κόστους επιχειρήσεις με αναγνωριζόμενο μοναδικά φορολογικό συντελεστή κέρδους 9%) ο νόμος επιτρέπει προσαύξηση 35% επί της χονδρικής τιμής;
7. Τέλος επί τη βάσει διατάξεων νόμου τα Δημόσια Νοσοκομεία, κατ΄ εξαίρεση, αγοράζουν τα φάρμακα σε τιμές χονδρικής μειουμένης κατά 13%, υφισταμένης και της δυνατότητος περαιτέρω εκπτώσεων. Οι κλινικές δηλ. υποχρεώνονται (κατά νόμο) να αγοράζουν τα φάρμακα (13+35=)48% ακριβότερα από τα Νοσοκομεία..
8. Ουδείς βεβαίως επικροτεί την γιγάντωση του φαινομένου των κλινικών σε βάρος των Νοσοκομείων. Αλίμονο! Μήπως οφείλεται όμως το φαινόμενο αυτό στην ίδρυση και στην λειτουργία του Ε.Σ.Υ.; Με την ίδρυση του Ε.Σ.Υ. δυστυχώς (για μια σειρά από λόγους) φούντωσε η ανάπτυξη των ιδιωτικών κλινικών στην Ελλάδα. Οι μεγαλοκλινικάρχες δε του ιδρυτή του Ε.Σ.Υ. και οραματιστή αείμνηστου Γ. Γεννηματά πρέπει να έχουν εικόνα με ιδιαίτερο καντήλι στο εικονοστάσι τους…Πρέπει να είναι ο προστάτης άγιος τους, αν και από αγαθά σοσιαλιστικά ιδανικά ορμώμενος..

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» ΚΑΙ ΤΑ Μ.Μ.Ε. ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. (Ι)

Η «πολιτική» είναι η τέχνη (επιστήμη; Ίσως!) της περιττολογίας. Για να διακριθείς στην «πολιτική» είναι πλέον ή απαραίτητη η κτήση της ειδικότητος αυτής. (Μπορείς να γίνεις πχ χειρούργος χωρίς την πρακτική σου άσκηση στην τέχνη του νυστεριού; Η πληρωμένος δολοφόνος χωρίς να γνωρίζεις την τέχνη της σκοποβολής; Πως τότε χωρίς phd στην τέχνη της περιττολογίας και της μπουρδολογίας φιλοδοξείς να επιτύχεις στην «πολιτική»;). Η επίδειξη γνώσεως επί παντός του επιστητού (και άλλων τινών ακόμη αναγκαίως) είναι επίσης περισσότερο και από απαραίτητη στον «πολιτικό». Η σαφήνεια και η σοβαρότης σκοτώνουν την «πολιτική». Η κυριολεξία την εξοντώνει. «Κυριολεκτικώς»!!

Το αναγκαίο των προϋποθέσεων αυτών για την επιτυχή άσκηση της ευγενούς τέχνης (επιστήμης μάλλον) της πολιτικής διαπιστώνεται καθημερινώς στις απ’ ευθείας μεταδόσεις από την Τηλεόραση της Βουλής των «συζητήσεων» (μονολόγων συνήθως!!) εντός του Κοινοβουλίου. «Πίστευε και μη ερεύνα!!».

Ο επιτυχής «πολιτικός» δύσκολα θα αντιληφθεί εκείνο το οποίο έχει συμφέρον να μην αντιλαμβάνεται. Αν δηλαδή ο ίδιος κάνει το λάθος να στραφεί πχ κατά των δημοσιογράφων και των Μ.Μ.Ε. (έστω και ορθώς προς περιορισμό αδικαιολογήτων κοινωνικοασφαλιστικών προνομίων τους σε βάρος του κοινωνικού συνόλου) καταστρέφεται.

Βλ. πχ το σημερινό παράδειγμα του δυστυχούς Β. Μαγγίνα. Μικροπταίσματα για «πολιτικούς» (όπως διορισμός της κόρης του με σύμβαση αορίστου χρόνου στον Ο.Τ.Ε. Α.Ε. –που υποτίθεται άλλωστε ότι λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια-, πολεοδομική παράβαση με αλλαγή χρήσεως οικοδομής και ανασφάλιστοι αλλοδαποί) ανηγορεύθησαν σε βαρύτατα κακουργήματα τα οποία επέφεραν την ταχεία θανατική του καταδίκη και την άμεση εκτέλεση της ποινής, μετά από συνοπτική τηλεοπτική διαδικασία. (Έφυγε άψαλτος ο φουκαράς!! Χάριν παραδειγματισμού για να εμπεδώσει η διάδοχός του κ. Φ. Πάλλη-Πετραλιά το μάθημα!!). Θυμηθείτε και το παλαιότερο παράδειγμα του Α. Παπανδρέου. Έθυε και απόλυε ανενοχλήτως!! Μόλις όμως οι Βαρώνοι των Μ.Μ.Ε. υποψιάστηκαν ότι ο Α. Παπανδρέου, με όργανο τον Γ. Κοσκωτά, επεδίωκε να τους εξοβελίσει από συμμάχους του και από «διαμεσολαβητές» και διαμορφωτές της κοινής γνώμης να τους θέσει στο περιθώριο με μονοπώληση του Τύπου, τον καρατόμησαν ταχέως και αποτελεσματικώς. Και ενώ είχαν την δυνατότητα να επιλέξουν τόσα άλλα μεγαλύτερα σκάνδαλα (προμήθειες ενόπλων δυνάμεων και κυρίως αγορά του αιώνα κλπ) για να τον πλήξουν καιρίως και αποτελεσματικώς, επέλεξαν αυτό (ήσσονος σημασίας) που αφορούσε αμέσως όμως στον Τύπο ακριβώς για να γίνει αντιληπτό (και στους πιο χονδροκέφαλους ακόμη πολιτικούς) ποιοι είναι σε αυτόν τον τόπο τα πραγματικά αφεντικά!! Ο Κ. Μητσοτάκης υπήρξε (εκών-άκων; Δεν γνωρίζω) απλώς το εκτελεστικό όργανο των αποφάσεών τους. Μόλις όμως εδηλώθη η αναγκαία υποταγή και μετάνοια από τον κατηγορούμενο, ο οποίος είχε τολμήσει να αμφισβητήσει με όργανο τον Γ. Κοσκωτά τον θεόσταλτο ρόλο τους, οι ίδιοι, ως μάρτυρες στο ίδιο ακροατήριο- και όχι το Ειδικό Δικαστήριο- τον αθώωσαν. Απέδωσαν, ομοφώνως, τα ανομήματα και κακουργήματά του- για τα οποία οι ίδιοι προηγουμένως τον κατηγορούσαν και ζητούσαν την κεφαλή του επί πίνακι, ως Ηρωδιάδες μαινόμενες- στην «παραεξουσία»!! Και όταν, κεχηνώς, ο Πρόεδρος του Ειδικού Δικαστηρίου και του Αρείου Πάγου κ. Β. Κόκκινος τους ερωτούσε (ενώπιον των τηλεοπτικών καμερών σε απ΄ ευθείας μετάδοση) ποιους εννοούσαν τέλος πάντων ως παραεξουσία οι μάρτυρες εκδότες απαντούσαν ομοφώνως διευκρινιστικώς και με σαφήνεια ότι ως παραεξουσία εννοούν ακριβώς την παραεξουσία!!

Τα Μ.Μ.Ε., αφού αθώωσαν από τις κατηγορίες τις οποίες του είχαν προσάψει, επανέφεραν τον ημιθανή Α. Παπανδρέου στην εξουσία!! Ύπαγε και μηκέτι αμάρτανε του είπαν !! Και αυτός μεταγνούς ουδέποτε διέπραξε το ίδιο αμάρτημα!! (Συνεργουσών ίσως στην απομακρυνση της Κυβερνήσεως του Κ. Μητσοτάκη και των Η.Π.Α. οι οποίες είχαν εκμανεί από την εις βάρος τους κατασκοπία του Στηβ Λάλας υπέρ της Ελλάδος!!).

ΑΠΕΡΓΙΑ

ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΕΡΓΟΥΝ. ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΔΕΝ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ.

Μ’ ΟΠΟΙΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ ΚΑΘΙΣΕΙΣ ΤΕΤΟΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ…

Η ΜΩΡΙΑΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ..

Συνιστώ όχι μόνον να διαβαστεί, αλλά και να μελετηθεί σε βάθος, το σχόλιο του κ. Πάσχου Μανδραβέλη στην σημερινή Καθημερινή με τίτλο «Στης ανομίας τα θρανία..».

Το αντιγράφω πιο κάτω.

Στο ίδιο το πνεύμα βλ. και χθεσινό σχόλιο του κ. Αντ. Καρκαγιάννη χθες στην ίδια εφημερίδα http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_06/12/2007_

Στης ανομίας τα θρανία... Tου Πασχου Μανδραβελη Έχουν ενδιαφέρον όσα μας είπε χθες ο καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Αλκης Ρήγος. Όχι μόνο γιατί είναι πανεπιστημιακός δάσκαλος, και συνεπώς τέτοια γράμματα μαθαίνει στα παιδιά, αλλά γιατί έχει ένα κοινό για την ελληνική κοινωνία σκεπτικό: ότι οι νόμοι εφαρμόζονται κατά το δοκούν. Αν μας αρέσουν έχει καλώς. Αν δεν μας αρέσουν, όπως γράφει ο ίδιος, «υπερβαίνουμε τις τυπικές διαδικασίες στο όνομα μιας ευρύτερης αίσθησης δικαίου και δημοκρατικής νομιμότητας» («Καθημερινή», 6.12.2007). Να θυμίσουμε ότι προχθές οι φοιτητές του Παντείου Πανεπιστημίου έκαναν πράξη την έκκληση της κ. Αλέκας Παπαρήγα, να ακυρώσουν στην πράξη την εφαρμογή του νόμου-πλαισίου για τα ΑΕΙ. Όχι δια της νόμιμης διαδικασίας, που είναι η προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αλλά δια του «επαναστατικού τσαμπουκά». Οι φοιτητές των αριστερών παρατάξεων έκλεψαν την κάλπη και την έκαψαν. Η πράξη καθαυτή κατά τον κ. Ρήγο ανήκει στο τυπικόν της συζήτησης. Το ουσιαστικό είναι ότι «όλες οι φοιτητικές παρατάξεις κατά καιρούς έχουν υπερβεί με πράξεις τους τις τυπικές διαδικασίες στο όνομα μιας ευρύτερης αίσθησης δικαίου και δημοκρατικής νομιμότητας». Ας μη μας εκπλήσσει αυτή η απόφανση και θα είναι υποκριτικό να φρικιούν κάποιοι, διότι οι πανεπιστημιακοί πιστεύουν ότι οι δημοκρατικά ψηφισμένοι νόμοι σε μια δημοκρατικά εκλεγμένη Βουλή υπόκεινται σε μιαν ευρύτερη «αίσθηση δικαίου και δημοκρατικής νομιμότητας». Το ίδιο ακούμε σε κάθε διαδήλωση: «Νόμος (δηλαδή, η τυπική διαδικασία) είναι το δίκιο (η ευρύτερη, κατά Ρήγο, αίσθηση δικαίου) του εργάτη». Με την ίδια λογική οι κάτοικοι των Ζωνιανών «υπερέβαιναν τις τυπικές διαδικασίες» των αστυνομικών ελέγχων «στο όνομα μιας ευρύτερης αίσθησης (κρητικού αυτή τη φορά) δικαίου». Με την ίδια ευρύτερη αίσθηση δικαίου, ο υπουργός Δικαιοσύνης και ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου υπερέβησαν την τυπική διαδικασία της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και άρχισαν να λειτουργούν τις κάμερες. Γενικώς, στην Ελλάδα, νόμους και κανόνες τους θεωρούμε τυπικές διαδικασίες, που εφαρμόζονται όταν δεν υπάρχει μια διαφορετική «αίσθηση δικαίου». Ρωτήστε κάποιον γιατί στάθμευσε παράνομα το όχημά του: «Μα, πού να παρκάρω;» είναι η απάντηση. Η ευρύτερη αίσθηση του δικαιώματος να παρκάρει, υπερβαίνει την τυπική διαδικασία απαγόρευσης στάθμευσης. Το κυριότερο πρόβλημα που προβάλλει με την τοποθέτησή του ο κ. Ρήγος, δεν είναι αυτή η επισήμανση περί ανομίας της ελληνικής κοινωνία. Βρίσκεται στην ακροτελεύτια παράγραφο του κειμένου του: Η πανεπιστημιακή κοινότητα, γράφει, «ήταν, είναι -και αγωνιζόμαστε να παραμείνει- ένας δημόσιος θεσμός μιας κοινότητας ενηλίκων πολιτών που δρα ως καθρέφτης και καταλύτης ευρύτερων πολιτισμικών διεργασιών». Κι εκεί βρίσκεται το πρόβλημα. Αν «ο καταλύτης των ευρύτερων πολιτισμικών διεργασιών» νομιμοποιεί την ανομία στο όνομα μιας απροσδιόριστης «αίσθησης δικαίου», τότε αυτή η κοινωνία δεν έχει κανένα μέλλον. Οι πολίτες της θητεύουν στα θρανία της ανομίας εξ απαλών ονύχων. Μαθαίνουν ότι η εφαρμογή των νόμων μιας δημοκρατικής κοινωνίας εξαρτάται από τα κέφια κάθε κοινότητας. Είτε αυτή είναι πανεπιστημιακή είτε του Μυλοποτάμου.

Το σχόλιο του κ. Π. Μανδραβέλη αναφέρεται στον «Πανεπιστημιακό» στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Καθηγητή κ. Άλκη Ρήγο. Ο κ. Καθηγητής στην Καθημερινή της 6.12.2007 δίδασκε (ποιο άραγε είναι το μάθημα που διδάσκει;) ότι οι νόμοι εφαρμόζονται κατά το δοκούν. Αν μας αρέσουν έχει καλώς. Αν δεν μας αρέσουν, όπως γράφει ο ίδιος, «υπερβαίνουμε τις τυπικές διαδικασίες στο όνομα μιας ευρύτερης αίσθησης δικαίου και δημοκρατικής νομιμότητας».

(Μικρή παρέκβαση. Η κρίση πάντως του κ. Π. Μανδραβέλη ότι « Με την ίδια ευρύτερη αίσθηση δικαίου, ο υπουργός Δικαιοσύνης και ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου υπερέβησαν την τυπική διαδικασία της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και άρχισαν να λειτουργούν τις κάμερες» δεν με βρίσκει σύμφωνο.. Η σχετική απόφαση έχει ακλόνητο έρεισμα στο θετικό δίκαιο, όπως αυτό αναλύεται στην Εισαγγελική Εγκύκλιο. Βλ. προηγούμενο κείμενό μου στο οποίο δημοσιεύεται η γνωμοδότηση του Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου http://christosvardakas.blogspot.com/2007/11/blog-post_29.html ).

Ξαναγυρίζω στο θέμα. Όλα αυτά τα υποστηρίζει ο κ. Α. Ρήγος συγχαίροντας ελάχιστους «φοιτητές» του ίδιου «Πανεπιστημίου", γνωστού από το μεγάλο σκάνδαλο κλοπής του Δημοσίου χρήματος που κατέληξε προσφάτως σε πρώτο βαθμό (επί τέλους!!) σε βαριές ποινές, ισόβιες καθείρξεις διοικητικών στελεχών και Πρυτάνεων, Αντιπρυτάνεων κλπ .. (Ας μην είμαστε όμως υπεραισιόδοξοι!! Ας περιμένουμε και το Αφετείον.)

Γιατί όμως ο κύριος Καθηγητής συνέχαιρε τους φοιτητές του;

Μα διότι έκαψαν τις κάλπες επειδή δεν συμφωνούσαν στα ρυθμίσεις του νέου νόμου…

Ο κ. Α. Ρήγος εμπνέεται προφανώς ακόμη από τον Σοβιετικό Ποινικό Κώδικα (επί Στάλιν πάντως) ότι έγκλημα είναι ότι βλάπτει το συμφέρον του λαού, όπως αυτό (το συμφέρον) το ερμηνεύει το Κομμουνιστικό Κόμμα.

Καιρός όμως φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραγούλια..

Η παιδική χαρά (που ονομάζεται και Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας) πρέπει, εφαρμόζοντας την υφισταμένη νομοθεσία, να παραπέμψει στα αρμόδια όργανα τους μεν «φοιτητές» για οριστική διαγραφή, τον δε κ. Α. Ρήγο για τις ανάλογες κυρώσεις..

Σε μία πολιτειακώς συντεταγμένη χώρα δεν μπορείς, Πανεπιστημιακός Καθηγητής, και μισθοδοτούμενος από την Πολιτεία, να παροτρύνεις (και εγκωμιάζεις) τους φοιτητές για την μη τήρηση των νόμων της Πολιτείας.. …

Αν περιμένω πειθαρχικές κυρώσεις ασφαλώς βλέπω όνειρα θερινής νυκτός θα μου πείτε. Και δικαίως μάλιστα θα μου το πείτε..

ΤΟΥΣ ΨΑΧΝΟΥΝ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ...

ΚΑΠΝΙΖΑΝ ΣΑΝ ΑΡΑΠΗΔΕΣ…

Σήμερα (μεσημέρι Σαββάτου) τρώγαμε με φίλους στην BRASSERIE στον πεζόδρομο της οδού Βαλαωρίτου στην Αθήνα.

Στο οπτικό μου πεδίο 30-40 άνθρωποι.

Οι 11 κάπνιζαν αρειμανίως.. Σαν Αράπηδες!! (Μπορεί να μη θεωρηθεί ως πολιτικώς ορθή η έκφραση, αλλά προτιμώ την ζωντάνια των ιδιωματισμών της γλώσσας!!).

Οι 9 από τους καπνιστές ήσαν γυναίκες (εκ των οποίων δύο από το τραπέζι μας!!) και μόνον οι δύο ήσαν άνδρες…